Marrakesh

Nadat ik eerder deze week zo angstaanjagend had gedroomd over mijn toekomst in de bordspelhemel realiseerde ik me dat ik nog geen DickVoorMekaarReview had geschreven voor Marrakesh. En dat terwijl ik blijkbaar beweerd had dat ik dit spel altijd wel zou willen spelen. Een op zijn minst vreemde bewering dus, waar ik nu graag korte metten mee wil maken.

Vanmorgen was er de wekelijkse bijeenkomst van de Zware Jongens Club en lag Marrakesh op de gloednieuwe mat van de Mevrouw Verschuur Arena. Wanneer ik afga op de keren dat we het hier gespeeld hebben mag ik beweren - denk ik - dat het spel bij alle leden van de ZJC in hun persoonlijke top 5 staat. iets dat overigens volkomen terecht is, maar dat terzijde.

Er zijn - op dit moment - drie versies van Marrakesh in omloop. Laat ik beginnen met de versie die we hier spelen: dat is de "gewone" uit de Queen City Collection die in 2022 is uitgebracht, gelijktijdig met de luxe versie in de zwart/gouden doos. De "gewone" versie kun je oppimpen naar de luxe versie door aanschaf van een box waarin alle luxe componenten zitten.
Deze beide versies zijn op dit moment alleen nog tweedehands verkrijgbaar wanneer je bereid bent om daar bijna het dubbele voor neer te tellen als de bedragen die er nieuw voor gevraagd werden, destijds.
Inmiddels heeft Queen ook een derde versie uitgebracht: essential. Daarvan is de doos een stuk kleiner en de inhoud is daar op aangepast. Zo zijn de speelborden eenvoudiger en dunner en is een deel van de houten keshi's vervangen door kartonnen versies. Voor het spelen maakt dit geen verschil, elke versie speel je met dezelfde spelregels. Voor het spelgevoel is er wel verschil; zo worstel ik nog steeds met de gedachte of ik er later spijt van ga krijgen dat ik nog niet de luxe componenten heb gekocht.
Waarvoor je ook kiest: Het is wel een aanschaf. Er zijn inmiddels geen budgetmogelijkheden voor een Marrakeshbeleving.

Voor degenen die ooit wel eens in Marrakesh zijn geweest: de onderdelen in het spel linken herkenbaar naar delen in de stad. Het Djema el Fna is herkenbaar geïmplementeerd. De Soukh en de Koutoubia moskee ook. Ik vind dat prettig.

Wat is de bedoeling?
Marrakesh wordt gespeeld over drie ronden (jaren), waarbij elke ronde uit vier beurten (seizoenen) bestaat. Bij elke beurt kiezen spelers gelijktijdig en in het geheim drie gekleurde keshi's die achter hun scherm liggen. Vervolgens plaatsen ze in volgorde van beurt bijpassende gekleurde assistenten op hun spelersbord (dit zijn de acties die ze later zullen uitvoeren), waarna alle keshi's in de keshimoskee worden geworpen. In die toren zijn een drietal verdiepingen aangebracht waardoor het mogelijk is dat er keshi's achterblijven of dat er sommige uit eerdere rondes naar buiten komen. Hiermee wordt het aanbod voor verschillende acties elke ronde willekeurig bepaald.

Spelers kiezen in beurtvolgorde een kleur en nemen 1-2 van de keshi's die door de toren zijn gerold en op het plein voor de moskee liggen. Deze plaatsen ze op hun spelersbord. Deze cilinders verbeteren toekomstige acties die in toekomstige rondes in dezelfde kleur worden uitgevoerd. Vervolgens activeren de spelers in beurtvolgorde de regio's waar ze een assistent hebben geplaatst.

Met deze acties kunnen spelers rijkdom verwerven, die kan worden ingewisseld voor invloed in de stad. Het uitvoeren van verschillende acties levert ook bonussen op en verbetert acties nog meer naarmate het spel vordert. De speler die aan het einde van het spel de meeste punten scoort, wint. Hoe dat allemaal in elkaar steekt en wat allemaal van invloed op elkaar heeft is buitengewoon boeiend.

Op tafel neemt Marrakesh heel veel ruimte in en het heeft een buitengewoon ingewikkeld lijkende indruk wanneer je dit voor de eerste keer ziet. Dat valt, na één maal spelen, heel erg mee omdat alle acties logisch in elkaar steken en de handleiding heel erg duidelijk en overzichtelijk is, net als de iconografie.

Marrakesh is geen spel waarin alle spelers aan het eind ongeveer evenveel punten hebben. Het is een spel waarmee spelers met een sterk spelinzicht die goed vooruit kunnen plannen veel meer punten halen dan medespelers die minder sterk zijn. In die zin is het dus een sterk spel met een goede balans waarin goed spel wordt beloond.
Het speelt het fijnst met 3 of vier spelers, Je kunt je acties uitstekend vooruit plannen tijdens de beurt van je medespelers en het heeft dus nauwelijks downtime - in ieder geval niet hinderlijk.

Ik speel het net zo graag als Castles of Burgundy. Dat zegt nogal wat en ik kan er ook eigenlijk geen minpunten over melden.
Marrakesh krijgt dus een welverdiende 5 sterren op de DikVoormekaarWaardeschaal.