Endless Winter

Geschreven door Dick Verschuur op 10 mei 2023. Geplaatst in Reviews.

Allerbeste liefhebbers en -sters van het bordspel. Het is vandaag een doodgewone dinsdag. Zo'n dinsdag waarop ik in de avond naar een spellenclub ga (waarover ik dan morgen vertel) en overdag ergens ga spelen.

endless winter nl pre order endless winter Op deze doordeweekse en vooral regenachtige dinsdag mocht ik - in het aangename gezelschap van Anette Prüser - aanschuiven bij Brigitte en Marius Den Hartog (die twee van Spellen aan den Rijn) waar Endless Winter voor ons klaar stond. En prima koffie, maar dat terzijde.

"Omdat je toch - buiten de uitleg - ruim een uur per persoon moet uittrekken heb ik het gisteravond alvast maar voorbereid. We kunnen nu meteen beginnen. Wat voor kleur wil jij?".
Ja mense, die Brigitte is een tiep van "niet lullen maar poetsen".

Verleden week waren Frau Prüser und ich al aan een poging begonnen om het spel te masteren. Een probeersel dat we na het opzetten van het grote bord, de spelersborden, het dierenbord, de runenborden, het veld voor de tenten en de dorpen, het bord met de vogel met het sixpack en alle andere borden en stapeltjes na twee uur teleurgesteld hadden afgebroken.
Want het is veul mense, heul veul.

Ieder nadeel hep se voordeel. Zelfs onze diep treurige poging van verleden week was nuttig omdat we nu de korte en vooral praktische uitleg van Brigitte aan alle herkenningspunten van een week eerder konden knopen. Zowel de dingen die we juist hadden geïnterpreteerd als de stupide fouten.

Brigitte is daar best goed in, in uitleggen. Ze beperkt zich tot de kern van de zaak en blijft weg van de cosmetische verwarringen. Hierdoor waren we binnen een klein half uur op weg.

Mense... het heeft weinig zin dat ik hier uitgebreid ga vertellen wat de acties in het spel zijn en hoe u die moet spelen. Dat is veel te veel. Ik denk ook dat u dit stukje leest om er achter te komen wat ik er dan wel van vond en of ik van mening ben dat u een deel van uw vakantiegeld opzij moet leggen om het spel (én een nieuwe tafel) te gaan kopen. Om maar meteen met dat laatste te beginnen: ik denk dat er leukere dingen zijn die u met uw zuurverdiende geld kunt doen.
Nu dat er uit is hoef ik alleen nog uit te leggen waarom.

Het spel wordt in vier rondes gespeeld waarin elke speler drie maal aan de beurt komt. Nadat een speler de verschillende acties heeft uitgevoerd wordt er weer gewacht tot je weer aan de beurt bent en voer je - min of meer - dezelfde acties opnieuw uit. Die acties zijn eenvoudig. Er is bijna niets in het spel dat een beetje ingewikkeld is of een beetje moeilijk. Sterker nog: Endless Winter is een bijzonder eenvoudig spel.

Omdat het telkens dezelfde acties zijn die opnieuw worden uitgevoerd en je elkaar nergens dwars zit hoef je in de downtime niet op te letten. Je wacht tot je weer aan de beurt bent en doet je ding. Nadat je je ding gedaan hebt ben je klaar en wacht je op je beurt. Zodoende kon het gebeuren dat het spel me in de tweede ronde niet bijster meer boeide omdat alle beurten - in mijn beleving - hetzelfde waren.

Er was geen prikkel. Bij mij dus. Ik weet niet hoe dat bij de anderen zat maar mij boeide het niet zo. En wanneer het me niet meer boeit verdwijnt mijn spanningsboog. Gelukkig was het gezelschap leuk, vanochtend. Daar genoot ik van. Dat dan weer wel!

Brigitte en Marius zijn leuke mensen met een positieve basis. Ik ben blij dat ik hen ken.

Anders was het toch wel een lange zit geweest vanochtend. Want, zeg nou zelf: vier uur voor een spel waarvan je na twee uur al weet dat het geen topper is... pfff... ik geef het je te doen.

Al wachtende op mijn beurt en kijkend naar alles wat op tafel lag vroeg ik me af welke medewerker op de marketingafdeling had bedacht om Endless Winter Endless Winter te noemen. Dat is tenslotte een bijzonder ontmoedigende naam, vind ik; Endless Winter.

Voor iemand die gevoelig is voor depressies - zoals ik - is het geen titel waardoor je opgewekt naar je portemonnee grijpt.
Ik heb vijf jaar in een - overigens volkomen terecht - door God verlaten deel van Noord Nederland gewoond en leef nu nóg met de trauma's die daar zijn ontstaan in die eindeloze en uitzichtloze winters.

ew09

Nu ben ik niet de enige die worstelt met depressies. Als ik me juist heb laten inlichten zijn er hele bevolkingsgroepen die anti-depressiva slikken. Aan hen verkoop je dit spel dus niet zo snel, en lijkt die naam mij niet zo briljant.

Vier spelers? Hmmmm. Ik denk dat dit spel beter speelt met 2 of 3. Niet met 4. Dan duurt het nogal lang.
Een ander dingetje is dat er kaarten en tegels in het spel zitten die - wanneer gespeeld - zo absurd sterk zijn dat het de spelvreugde van andere spelers volkomen verlamd. Ik kreeg er een monopolygevoel van.

Dan is er het artwork. Dat is op zich niet verkeerd, integendeel: het is best mooi om naar te kijken, denk ik. Maar het heeft helemaal niets met de mechanieken te maken. Er zijn van die spellen waar een mechaniek bedacht is en de daarbij horende acties, waardoor een template is ontstaan. Daarna - nadat alles is getest en okee bevonden - wordt er een tekenaar bij gezocht die er wat artwork op plakt.
Dit is zo'n spel.

U merkt het al beste liefhebbers en -sters van het bordspel; het is niet zo dat ik een vervelende dag heb gehad (daar was het gezelschap veel te leuk voor en de tafelsfeer te goed) en het spel was ook zeker niet slecht maar ik zal het niet gaan kopen en ik zal het - denk ik - ook geen tweede keer met 4 personen spelen. Dit spel ga ik samenvatten als: een heel omslachtige manier om punten te sprokkelen.
Ik zal het ook niet hebben over de halve dag die je nodig hebt om Endless Winter uit- en weer in te pakken. Die vreugde is voorbehouden aan degene van wie het spel is. Bovendien heb je een tafel nodig van het formaat MVA om alles uit te stallen want het is nogal wat. En wanneer je er dan nog een uitbreiding bij hebt zit je al snel aan 2, 3 vierkante meter.

Oh... als laatste wil ik er dan nog aan toevoegen dat niets (maar dan ook helemaal niets) in dit spel origineel is. Alles (en dan overdrijf ik niet) álles is gepikt uit andere spellen. Niet eens geïnspireerd door en vervolgens op een andere manier geïnterpreteerd maar gewoon gepikt.

Wanneer je in één keer kennis wilt maken met alle verschillende mechanieken uit alle Eurogames, wanneer je zeeën van tijd hebt om alle onderdelen uit- en in te pakken en een tafel hebt die zo groot is als een vliegdekschip dan is Endless Winter een verantwoorde belegging.
Als je het vervolgens met 3 personen speelt dankun je je zuuurverdiende centen waarschijnlijk niet beter besteden. Een soort van Greatest Hits. Wij speelden het met 4. Daardoor krijgt Endless Winter op de DickVoormekaarWaardeSchaal slechts 3 van de 5 sterren.

U mag er best meer voor geven - ga uw gang - maar met de aanschaf van dit spel schroef ik de gemiddelde kwaliteit van mijn verzameling niet omhoog.