Slag in de Rondte

Tijdens mijn laatse expeditie naar het Lage Noorden ontmoette ik Dolf Sierre. Hij stond zich op Spelwarden - naar eigen zeggen - een slag in de rondte te werken om van een indrukwekkende stapel dozen af te komen. De stand, zijn verschijning en presentatie; alles week af van de gebruikelijke presentaties op een spellenbeurs. Net als het spel; Slag in de Rondte.

Ik liet me niet door zijn hardnekkige verkooppraatjes vermurwen en kocht het spel niet. Iets waar ik, eenmaal thuis, geweldig veel spijt van had toen ik op YouTube filmpjes over de ontstaansgeschiedenis en de productie bekeek. Dit soort filmpjes werken bij mij als een ijsbreker en op die manier kun je alles aan me verkopen.
Ik heb het spel dus online gekocht. Ook dat was een a-typische spellenkoopervaring; de distributie wordt verzorgd door een handelsmaatschappij in scheepsartikelen.
Met deze voorgeschiedenis had het spel dus al behoorlijk veel aan symhathie gewonnen en moest ik er voor waken dat ik het niet gruwelijk zou overwaarderen. Mevrouw Verschuur beschuldigt mij er regelmatig van dat ik met een natte vinger te lijmen ben.

Gisteren nam ik het spel mee naar Spellenpret, met het idee dat, wanneer ik het daar op tafel zou krijgen dat ik daar een onafhankelijk oordeel zou krijgen. Een spel review je namelijk niet alleen.

De spelregels.
Ik ben een groot liefhebber van archaïsch taalgebruik en nog meer van volkomen overbodige bijvoegelijke naamwoorden. Hiermee heeft Slag in de Rondte de eerste tien punten al te pakken. Zinnen als "Het braadspil smeren ze in met schapenvet, het kommaliewant zetten ze onderdeks vast en de slampamper wordt gesjord" klinken bij mij als een oorfeestje. Voordat ik halverwege de eerste pagina was waande ik me in de roef van een Friesche Tjalk op een gure winteravond op een drooggevallen zandbank, mezelf opwarmend met een kruidenbitter bij een snorrend potkacheltje. Hier was een verteller aan het woord.
Inhoudelijk zijn die regels een beetje summier. Vooral voor mensen die niet weten wat het kommaliewant is. Het handvol schematische tekeningetjes vonden we wat karig. Een andere maar veel grotere misser is dat de spelregels niet in het Frysk en Grunns zijn vertaald maar wel in het Duits (wrum, wrum toch?).

We besloten van wal te steken. Zonder voldoende voorbereid te zijn op de wispelturigheid van de elementen zoals weldra zou blijken. Want eenmaal buitengaats dobberden we een beetje rond en wisten we aanvankelijk niet goed hoe om te gaan met de wind en met het getij (of de getijden, want het zijn er 2). We voeren op gegist bestek.
De bedoeling is dat je, als schipper, alle vijf de waddeneilanden aandoet plus het haventje van Noordpolderziel. Daarna zet je koers terug naar Harlingen. Wie daar het eerst terug is heeft gewonnen.

Alle begin is moeilijk.
Wanneer je de wind kunt lezen en de getijstromen ziet dan kun je je weg op het wad wel vinden. Dan lijkt me ook dat Slag in de Rondte een heel leuk spel is waarin het getij op een heel originele manier als mechaniek is toegevoegd.
Ik vond dat heel verrassend.
Terwijl ik het speelde kon ik mij voorstellen dat Slag in de Rondte zomaar een zelfstandige aanvulling had kunnen zijn op Friesche Velden.

Dan is er nog de vormgeving. Veel mensen noemen meteen "Kuifje". Dat komt niet alleen toor de tekenstijl van Dolf Sierre (Klare Lijn), maar ook door het kleurgebruik.

Wat ik ook heel leuk vind is dat je veel te weten komt over het wad. Ik ben vaak op het Hogeland. Mijn liefde voor het haventje van Noordpolderziel deel ik met Bob Dylan (google dat maar eens!). Veel mensen weten niet dat het de kleinste zeehaven ter wereld is.

Bijzonder was dat we na alle ontberingen buitengaats, langs verschillende routes, toch gelijktijdig en veilig op de rede van Harlingen terugkeerden waar we het eens probeerden te worden over de waardering van ons avontuur.
De sentimentelerd in mij wilde meteen voor een 8 gaan wat getemperd werd door de andere schippers die veel nuchterder bleken te zijn.
Voor hun argumenten ging ik overstag: Hoewel heel bijzonder van opzet en mechaniek komt het er uiteindelijk toch op neer dat het een race is. Dat is een te eenvoudig gegeven voor een hoge waardering.
Een race dus.
Maar in die categorie is Slag in de Rondte uniek.
Het hoort in elke scheepsroef een plekje te hebben net als in elk klein café aan een haven.
Als ik het daar zie zal ik het spelen.
Ik ben fan!